Pien Storm van Leeuwen (1945-2020)
Pien Storm van Leeuwen-Hoogland uit Chaam ontving de Brabant Bokaal voor de unieke en inspirerende manier waarop zij beeldende kunst, poëzie, muziek, historie en natuur met elkaar verbindt. Haar poosplaatsen zijn inmiddels een begrip in Brabant geworden. Daarnaast realiseerde zij kunstroutes en ontmoetingen met dichters en kunstenaars.
Pien is op 30 september 2020 overleden
Ze behoorde tot de derde lichting Hoeders. Ze werd in 2010 geëerd met de Brabant Bokaal. Poëzie was haar leven. In haar gedichten voelde je steeds haar inborst, een milde, zachte kijk op de wereld; soms riepen de gedichten van deze intense gevoelsmens het gevoel op alsof Moeder Natuur zelf de schoonhuid van de mens en de wereld bezong.
Het was dan ook bijna logisch dat ze iets bedacht waardoor haar gedichten op de meest ideale plaatsen genoten konden worden. Pien introduceerde de Poosplaats, meestal grote zwerfkeien waarin gedichten zijn gebeiteld. Er liggen er meer dan honderd in Brabant. Ook in de op 6 september onthulde bank ter gelegenheid van tien jaar Hoeders is een ontzettend fijn gedicht van haar vereeuwigd:
Uit liefde voor dit mooie land
Bewogen door warmte en waarden
Zetten Brabantse Hoeders tezamen zich in
Koesteren de cultuur en natuur
Het hart van ons Brabant.
Pien bezorgde de Brabantse Hoeders een aantal prachtige dichtbundels, waaronder die waarin de Brabantse vlag werd bezongen en vorig jaar nog een bundel over de Brabantse zandpaden. Pien ten voeten uit was dat ze voor deze en tal van andere poëzieprojecten ze steeds andere dichters tot deelname uitnodigde. Deze grande dame van de Brabantse poëzie was daarmee ook een spil van de Brabantse dichtkunst. In wat ze dichtte over de Brabantse vlag herkennen we Pien, die zelf verwachtte (en zoals verwoordt op de rouwkaart) na haar leven te zullen ‘vervloeien met het altijddurende’:
Licht buigend wenkt
Brabant klank in haar klare taal
Moduleert langs meanders
In zangerig spreken.